Neem contact met me op als je geïnteresseerd bent in (het gebruik van) mijn beelden.

Fotograferen gaat over het overbrengen van emoties

Een opening met blijde emoties

In de meeste elementaire basisvorm zijn er twee soorten fotografie.  Aan de ene kant bestaat er de registratieve fotografie, zoals journalistiek, reportages en ook modefotografie of medische fotografie, en aan de andere kant artistieke fotografie, zoals portretfotografie, boudoirfotografie of natuurfotografie. Het doel van registreren is het feit objectief vastleggen om iets te documenteren of iemand iets te tonen terwijl artistieke fotografie zich ten doel stelt om emoties over te brengen. Ansel Adams zegt “There are always two people in every picture: the photographer and the viewer.”

Tussen beide basisvormen zijn er natuurlijk grote overlappingen. De beroemde persfoto met Kim Phúc (het napalm meisje uit de Vietnam oorlog) was bedoeld als persfoto en heeft ook vele persprijzen gewonnen. Maar fotograaf Nick Ut riep met zijn foto zoveel emoties op dat de foto uiteindelijk een icoon werd om de Vietnam oorlog te beëindigen. Een trouwreportage betreft vooral het vastleggen van de emoties van de dag, maar dient uiteindelijk ook als registratie van de procedure zoals het zetten van de handtekeningen en de herinnering aan het ontwerp van de trouwjurk.

Ik stel me ten doel om emoties vast te leggen. Ik fotografeer bij voorkeur mensen in allerlei omstandigheden van de wieg tot aan… (… ook tijdens een crematie of teraardebestelling kun je op een gevoelvolle en discrete manier emoties vastleggen om de nabestaanden een blijvende herinnering te geven aan een van de belangrijkste ervaringen uit hun leven) en wil daarbij vooral de persoonlijkheid van de gefotografeerde persoon of personen in beeld brengen, of op z’n minst de emoties van het moment. Ik fotografeerde onlangs een openingsreceptie van een nieuwe vestiging van een Hand en Pols Revalidatiekliniek. Tijdens die opening stonden medewerkers en directie van de lokale vestiging te stralen van blijdschap en dat was werkelijk een genot om vast te leggen.

Op 23 April heb ik mijn nieuwe website online gezet. De oude website was gebaseerd op een wat verouderd WordPress thema en nu staat er een prachtig modern ontwerp met parallaxen, in – en uitzoomende foto’s, social media koppelingen en een handige winkelwagen app om foto’s te laten keuren en uit te leveren aan klanten. Ik wilde een ruimtelijke en serene sfeer voor de start pagina en heb dus in een park wat sfeervolle foto’s gemaakt.

Julia poseert voor trouwfotograaf Peter Janssens

 

Tijdens het uitwerken stuitte ik o.a. op bovenstaande foto. Mijn aandacht ging meteen uit naar bijzondere glans in de ogen van het meisje. Toen ik zag dat haar ogen kletsnat betraand zijn heb ik de foto in een fotografengroep op Facebook gezet om een discussie over emoties uit te lokken. Ik heb er veel reacties op gehad. Allemaal technische reacties van pixelneuzelende technocraten. Één reactie meldde zelfs dat de foto mislukt was want het was net alsof er tranen in de ogen zaten.

Eerlijk gezegd vond ik de reacties teleurstellend. “Zo moet Rembrandt zich ongeveer gevoeld hebben toen de compositie van zijn ‘Nachtwacht’ door de klant volledig gekraakt werd.” Mijn foto werd niet gekraakt. In tegendeel; ik kreeg er vele positieve reacties op dat de belichting prettig was en het contrast goed en de kleurkeuze en de realistische stijl en zo. Maar de essentie ontbrak in de reacties. Geen woord over verdriet, of ik het meisje misschien een mep had verkocht of dat haar vriendje het misschien net uit had gemaakt. Voor mij was de foto op dat moment als ‘mislukt’ te beschouwen. Als zelfs tranen geen gevoel overbrengen dan wordt het nooit wat.

Een ander persoon meldde uiteindelijk dat hij enkele seconden naar de foto heeft zitten kijken en vooral gegrepen werd door de schoonheid van en de uitdrukking in de ogen. Dan moet hij dus bij het kijken emoties hebben gevoeld, ongeacht welke. Ik ben nog steeds blij met die reactie. Dat maakte mijn hele dag goed en dus prijkt deze foto op de homepage.

En die tranen dan? Ach, het was die dag nogal koud en daarom had ze tranen. Van emoties was op dat moment geen sprake; het meisje had het gewoon koud…

 

Het meisje in de foto is de mooie 16-jarige Julia Blaszczynska. We gaan samen nog vele foto’s uitwerken die je straks terug zult vinden in onze Instagram en Facebook accounts.

Leave A Comment