Sandy en Leon trouwden recentelijk in de Thamerkerk. Sandy had wat specifieke ideeën en wensen rondom de trouwreportage. Hun plan was dat bruid en bruidegom elkaar (traditioneel) pas bij de ceremonie zouden ontmoeten en ze wilde dat moment goed vastgelegd hebben. Ik adviseerde daarom om gedurende een aantal uren gebruik te maken van een 2e fotograaf en dat vond ze een goed idee. Aldus boekte ze Olga om bij haar voorbereiding aanwezig te zijn terwijl ik zelf de voorbereiding van de bruidegom kort zou bijwonen. Ik zal je het geknutsel met de stropdas besparen, behalve de opmerking dat de das eerst door de bruidegom, vervolgens door zijn vader, en tenslotte door grootvader geknoopt moest worden vooraleeer de knoop goedgekeurd werd.
Ik vind het leuk om bruidsparen zelf iets over hun dag te laten vertellen en laat dus beter Sandy zelf vertellen:
Leon en ik leerden elkaar op 12 februari 2012 kennen bij het Hard Bass festival in het GelreDome, een feest waar ongeveer 30.000 mensen bij elkaar komen. Indertijd woonde Leon in Brabant en ik in de buurt van Amsterdam. Ruim een uur rijden dus. We reden om het weekend op en neer gereden, het ene weekend bij hem en het andere weekend bij mij. Na anderhalf jaar was ik het zat en besloot ik mijn opleiding af te maken in Breda.
Na 9 maanden samen wonen bleek ik zwanger te zijn. Dan staat je wereld even op zijn kop, maar een ding wisten we zeker dit kindje willen wij groot brengen. Met nog 3 maanden school in de planning kwam er een hectische periode aan maar met ons tweeën en de steun van familie en vrienden wisten we dat we ook dit samen konden. Nog eens 9 maanden later werden wij trotse ouders van onze dochter Fenna Francien.
Ik had nooit een concrete wens om te trouwen tot we een gezin werden. Voorzichtig ging ik het gesprek aan met Leon maar voorlopig zat trouwen er nog niet in. We hadden net een huis gekocht in de buurt van Amsterdam. Maar ik had hem in ieder geval laten weten dat als hij mij zou vragen ik geen nee meer zou zeggen. Er kwam weer opnieuw een drukke periode aan weer een verhuizing, een verbouwing, nieuwe omgeving voor Leon en Fenna en een nieuwe baan voor mij.
Na deze drukke periode besloten we om er even met ons 3-en tussenuit te gaan – onze eerste vakantie als gezin. Op onze laatste avond heeft Leon mij ten huwelijk gevraagd samen met Fenna op zijn arm. Ik heb geen moment getwijfeld en zei volmondig ja.
En dan breekt de grote dag aan waar je al weken, maanden over fantaseerde. Er was slecht weer voorspeld maar alsof het zo had moeten zijn brak het zonnetje door. Peter en Olga hebben een bijzondere dag vast gelegd van ons verhaal en dat hebben ze geweldig gedaan. Peter is voor de bruiloft twee keer bij ons thuis geweest. Eerst een kennismakingsgesprek, dat was een leuk en gezellig gesprek. We realiseerden ons gelijk dat we te maken hadden met een gepassioneerde fotograaf. En dat is wat je nodig hebt op zo’n dag. Wij zouden elkaar pas zien in de kerk dus stelde Peter voor om een tweede fotograaf er bij te nemen. Aldus is Olga met de voorbereiding bij mij geweest en Peter bij Leon. s’Avonds op het feest heeft Peter een dia voorstelling gemaakt met wat mooie momenten van de voorbereiding en de ceremonie. Zo konden de avondgasten ook een indruk krijgen hoe de dag er uit zag. Peter zou tot een uur of 10 blijven maar om 12 uur liep hij nog steeds met zijn camera in de rondte. Zoals ik al eerder zei op en top een gepassioneerde fotograaf. Peter, wij willen je via deze weg nogmaals bedanken dat je onze mooie dag vast hebt gelegd. Mocht er ooit nog een feest komen die we willen vast leggen zullen we je zeker weer bellen.
Ja, wat wil je? Als het feest helemaal los gaat begint mijn Limburgse bloed te koken. Ook wanneer ik aan het werk ben en mijn drank door het waterschap wordt aangeboden… Dan ga ik heus niet te vroeg naar huis!
NB: De foto boven het artikel is gemaakt door Olga. Zo zie je dat mijn “2e” fotograaf geen sidekick of stagiaire is, maar een heuse echte professionele fotograaf met interessante creatieve inzichten. Het is al een feest op zich om met Olga samen te werken!
Sandy Venzelaar 🙂